M. ALİ KAYA
Bediüzzaman nutuklarını ve fikirlerini 1908-1920 arasında “Şûrayı Ümmet, Misbah, Şark ve Kürdistan, Kürt Tevaün ve Terakki, Volkan, Serbestî ve Mizan” gazetelerinde neşretmiştir.
Bediüzzaman “...şimdi tekemmül-ü vesait-i nakliye ile, âlem bir şehr-i vahid hükmüne geçtiği gibi, matbuat ve telgraf gibi vesait-i muhabere ve müdavele ile, ehl-i dünya, bir meclisin ehli hükmündedir.” (Muhakemat, s. 38.) demektedir.
**
Bediüzzaman neşriyatçıdır. Eserlerini matbaalarda bastırmış ve tashih için getirttirmiş ve bizatihi okutturarak tashih etmiştir. Musahhih olarak da çalışmıştır. 1960 yılında vefat etmeden önce “Tarihçe-i Hayatı” dahil bütün eserlerin yeni harflerle tashihten geçirerek bastırmıştır.
**
Bediüzzaman cehalet hastalığını “zebun-i fakr olan o kırk bin hamalın içinde binde biri bir gazeteyi okuyamıyor ki, bir tarik-ı necat bulsun” şeklinde teşhis etmiştir. Gazete okumamayı cehaletin ölçüsü saymıştır. (Eski Said Dönemi Eserleri, s. 24.)
Okumaya son derece önem vermiştir. Bediüzzaman’ın en önemli vasiyeti “Okumak, okumak, okumak" şeklinde özetlemiştir. (Bediüzzaman, Eski Said Dönemi Eserleri, s. 25.)
**
Bediüzzaman Neşriyatı takip ederdi. Talebesi Zübeyir Gündüzalp’e parasını verip gazete aldırır ve okutup dinledikten sonra iade ettirirdi.
**
Bediüzzaman gazetecilere gazetecilik dersi de vermiştir. “Biraderim Başmuharrir Beye... Edipler edepli olmalıdırlar. Hem de edeb-i İslâmiye ile müteeddip olmalıdırlar. Matbuat nizamnamesini vicdanlarındaki hiss-i diyanet tanzim etsin” şeklinde ders vermiştir. (Hutbe-i Şamiye, 109.)
Başka dersleri de vardır. Risaleler
okuyanları onları bilirler.
**
“Âlem-i İslâmın bu mübarek vatanının ahalisine karşı pek şiddetli itiraz ve ithamlarını izale etmek için matbuât lisaniyle konuşmak lâzım geldiğini…” ifade etmiştir. (Bediüzzaman, Mektubat, 454; Emirdağ Lâhikası, s. 101.)
Yeni Asya Bediüzzaman’ın bu arzusunu tahakkuk ettirmek amacı ile Zübeyir Gündüzalp tarafından Nurcuların gazetesi olarak Risale-i Nurun ve Bediüzzaman’ın efkarını aleme neşretmek amacı ile kurulmuştur.